Wiosna i miesiące letnie sprzyjają częstszemu korzystania z form wypoczynku na świeżym powietrzu w parkach i lasach oraz noszeniu lżejszego ubioru.
Równocześnie zwiększa się ryzyko pokąsania przez kleszcze, mogące przenosić groźne dla zdrowia bakterie, wirusy i pierwotniaki.
Kleszcze rozpoczynają swoją aktywność sezonowa, gdy temperatury w ciągu doby przekroczą
5-7°C i jest wilgotno.
Począwszy od marca, po przebudzeniu ze snu zimowego, muszą znaleźć żywiciela. Pierwszy szczyt aktywności sezonowej przypada na marzec-czerwiec, drugi zaś przypada we wrześniu.
Aktywność kleszczy kończy się z chwila obniżenia średnia temperatura powietrza poniżej 5-7°C co zazwyczaj w Polsce przypada w październiku i listopadzie.
Sezon aktywności może być zaburzony poprzez anomalie występujące w przyrodzie, kleszcza można spotkać nawet w grudniu, gdy temperatury dobowe przekroczą 5-7°C.
Aktywność życiowa kleszczy związana jest również ze zmianami temperatury w cyklu dobowym. Jest większa w godzinach porannych i wieczornych, najniższa zaś w godzinach południowych, zwłaszcza w czasie upałów, ponieważ kleszcze ograniczają aktywność przy wysokich temperaturach.
WYSTĘPOWANIE:
Najwięcej kleszczy bytuje na skraju lasu. Kleszcze nie wspinają się powyżej wysokości 1 – 1,5 metra, więc najczęściej można je więc spotkać w trawie, chwastach, krzewach – na spodniej stronie liści.
Po wyczuciu żywiciela spadają na obuwie lub nieosłonięte nogi po czym aktywnie wspinają się po skórze w okolice, gdzie skóra jest cieńsza i lepiej ukrwiona.
Łącznie w Polsce zarejestrowano 13 875 przypadków zachorowań na boreliozę oraz 197 przypadków zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu, które stanowią najczęstsze choroby przenoszone przez kleszcze.
ZAPOBIEGANIE:
Ryzyko kontaktu z kleszczem można ograniczyć poprzez:
Share On